Ważna uchwała Sądu Najwyższego ws. kredytów walutowych
Zgodnie z najnowszą uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2020 r., “Żądanie uznania postanowienia wzorca umowy za niewiążące konsumenta (art. 385 [1] KC) nie jest tożsame ani nie zawiera się w żądaniu ustalenia nieważności umowy (art. 58 KC).”
W związku z czym została podjęta uchwała?
Podjęta uchwała jest następstwem wystąpienia wątpliwości w przedmiocie tego, czy Sąd apelacyjny w sprawie między konsumentem a bankiem (w przypadku ustalenia, że część postanowień umownych stanowi niedozwolone postanowienia umowne zgodnie z treścią przepisu art. 385 [1] KC), jest uprawniony do orzeczenia, że tylko niektóre postanowienia umowne – a nie cała umowa – są bezskuteczne lub nieważne.
Jakie są skutki uchwały?
Skutkiem ww. uchwały jest to, że na etapie konstruowania żądania (powództwa) pełnomocnik powinien wykazać się szczególną ostrożnością w przedmiocie tego, czego dokładnie żąda w imieniu swojego mocodawcy, czy uznania postanowienia umownego za niewiążące konsumenta, czy tylko unieważnienia umowy kredytu, gdyż w drugim przypadku sąd apelacyjny nie będzie mógł orzec o nieważności tylko pojedynczych postanowień.
Link do uchwały SN: https://tiny.pl/7p7r6
